Synvelope

ANKARA ŞEKER FABRİKASI MÜZİK OKULU PROJESİ

Şeker Fabrikaları, Cumhuriyet’in ilk dönemlerinden itibaren Türkiye sanayileşmesini sağlamak amacıyla yapılan teşvik ve yatırım ilklerinden biridir. Bu sebeple hem Endüstri Mirası hem de kent hafızası anlamında değer oluşturması sebebiyle korunması oldukça gereklidir. Bir Müzik Okulu yapısıyla bu varlık yeni bir kimlik kazanacak, eski ve yeni senteziyle bir birleşim sağlanarak hem Şeker Fabrikası yapısı korunup, kent belleğindeki yeri silinmezken aynı zamanda geleceğe taşınarak müzik okulu daha anlamlı, daha derinlikli bir halde kentliye, şehre ve ülkeye kazandırılmış olacaktır.

“Zıtlar birbirinden doğar ve üstün bir birlik içinde birleşirler.” (McGill ve Parry 1948: 422)

Bu tasarım Hegel’in diyalektiğinden yola çıkarak tezi Şeker Fabrikası binası, antitezi ise Müzik Okulu olarak ele almayı hedeflemektedir. Eski ve yeninin birbirinin önüne geçmeyip birlikte güçlendiği bir tasarım amaçlandığından, bu tez ve antitez sonucundan bir sentez oluşturulması amaçlanmaktadır.

Tez olarak görülen mevcut fabrika yapısı ve buna bir kabuk altında toplanan Müzik Okulu’nun antitez olarak eklenmesiyle ikisinin birleşiminden elde edilecek bir sentez oluşturulması hedeflenmektedir. Projede oluşturulan bu sentez, gelecekte tekrar bir teze dönüşerek yeni bir antitezle sürekli bir devamlılık içerisinde olacağı düşünülerek tasarlanmaya çalışılmıştır.

Fabrika binasıyla salonlar arasında bulunan okul yapısı, bir geçiş bölgesi görevi görmektedir. Şeker fabrikasının rijitliğini koruyarak ona karşı bir antitez girişimiyle kendi varlığını sürdürmeye çalışan Müzik okulu, yapıyla yarışmayacak ve iki yapı birbirlerine saygı duyarak, birbirlerini bastırmayarak varlıklarını sürdürmeye çalışacaklardır.

Analiz Diagramları

Bütün programlar tasarlanan bir kabuk altında kurgulanmıştır. Amorf bir forma sahip bu kabuk, tasarlanan yeni yapıyı sarmakta ve fabrikaya ambarlardan devam ettirilen sokakla bağlanmaktadır. Belli noktalarda zemin kotuyla buluşan bu kabuk, hem kabuk için taşıyıcı niteliğinde olan hem de çıkılabilen boşluklar olarak tasarlanan avlularla kurgulanmıştır. Bu kabuk diagrid sistemle tasarlanarak çelik ve cam birleşimiyle geçirgen bir görüntü sağlamaktadır. Aynı zamanda bu cam ve çelikten oluşan diagrid sistem, antitezin günün teknolojisi ve malzemesine uygun şekilde yorumlanmasıyla kavramsal altyapıyla bütünleştirilmiştir.

Kabuk içinde bulunan avlular, programlar arası geçişleri sağlayan farklı fuayeler niteliğinde düşünülmüştür. Salon ve amfi arasında bulunan avlu en büyükleri olup iki konser alanını birleştirici olarak tasarlanmıştır. Bu avlular, insanların hava alması amacıyla içerisinde yeşillik bulunduran yerlerdir.

Yapılması düşünülen Müzik Okulu yoluyla mevcuttaki yapının yeni bir işlevle korunması hedeflenmektedir. Şeker Fabrikası mirasını, tasarlanan Müzik Okulu’yla bir sentez içerisine sokarak bu miras varlığının korunması, geleceğe taşınması, kent hafızasındaki yerinin sürdürülmesi ve bu yeni dokunuşla gelecek nesillerin hafızalarında ve benliklerinde yer etmesi amaçlanmıştır. Bulunduğu yerdeki varlığı kentli tarafından tam olarak tanınmayan Şeker Fabrikası, bu sentez yolu ve eklemlenmeyle daha iyi tanınacak ve bölgeyi besleyecektir. Yapılan tasarım sayesinde Şeker Fabrikası ve Müzik Okulu birleşiminin, kente ve bölgeye sosyo-kültürel bağlamda pozitif etki sağlanması istenmiştir. Bu sayede Şeker Fabrikası yerleşkesi de korunmuş olacak ve bölgenin mevcut durumu bu okul yapısıyla beraber devam ettirmiş olacaktır. Eskiye eklenen yeninin malzeme ve form zıtlığıyla bir arada barınabileceği ve farklı olmalarıyla yeninin eskiyi, eskinin yeniyi vurguladığı ve birbirilerinden güçlendikleri bir tasarımla fabrika yapısı yok edilmeden daha vurgulu bir şekilde korunmaya ve yaşatılmaya devam edecektir.